Wtorek, 04 Sierpień

8. Nieposkromiony język

Od jakiegoś czasu towarzyszą mi słowa z Ewangelii wg św. Mateusza: „Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie zdadzą sprawę w dzień sądu” Mt 12,36 Powiem szczerze, że ogromne wrażenie wywarł na mnie ten tekst… a na dodatek przyszła refleksja… ile bezużytecznych słów wypowiedział mój język? Całe mnóstwo! I z każdego tego słowa będę sądzona! Biedna ja… gdyby nie Jego miłosierdzie… Dzisiaj otwieram tekst Lb 12,1-13 i znowu to samo!

Nie wiem Drogi Przyjacielu, czy dotarłeś dziś do tego tekstu. Jeżeli nie, to naprawdę warto. Pozwól, że podzielę się z tobą kilkoma myślami…

„Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi” Lb 12,1

Miriam i Aaron – rodzeństwo, zaczynają mówić na temat swego rodzonego brata. Pomyślałam sobie, że przecież mogą… ileż to informacji, również tych – nazwijmy je „trudnych”, przepływa między mężem a żoną, bratem a siostrą, matką a ojcem? To chyba normalne, że dzielimy się tym co nas dotyka w postawie innych, szczególnie, gdy dotyczy to naszego rodzinnego podwórka. Powiem ci więcej Drogi Przyjacielu. Miriam i Aaron mówili o Mojżeszu na temat jego żony. Pismo Święte określa ją Kuszytką. Chodzi tu najprawdopodobniej o Madianitkę Seforę (por. Wj 2,21). Dlaczego byli oburzeni z powodu takiego wyboru Mojżesza? Księga Powtórzonego Prawa w rozdziale 7,3n surowo zakazuje zawierania małżeństwa z cudzoziemkami. Zaczęłam baczniej przyglądać się temu tekstowi. Wydaje się zatem, że Miriam i Aaron „słusznie” rozmawiają między sobą na temat Mojżesza… Tylko wiesz, które słowo najbardziej przykuło moją uwagę? „mówili ŹLE przeciw Mojżeszowi”. I nawet gdyby wydawałoby się, że mają rację… Pan wyraźnie mówi: ŹLE mówisz o moim Mojżeszu!

Zweryfikuj teraz Drogi wszystkie swoje sądy wydane „słusznie” i „prawdziwie”, bo przecież wiesz na pewno, że masz rację, bo przecież wszystkie fakty przemawiają za… bo przecież złapałeś kogoś na gorącym uczynku, nawet skonfrontowałeś postawę kogoś ze Słowem Bożym… masz tyle argumentów, które przemawiają za tym, że ktoś jest winien!

A Pan to słyszy… „A Pan to usłyszał” Lb 12,2b. Pan słyszy, że mówisz o kimś źle. Nawet jeżeli wydaje ci się, że mówisz „dobrze” tylko wyciągasz na światło dzienne jakieś „złe” sprawy. Jesteś w stanie oddać życie za prawdę, którą głosisz o kimś innym? Znasz na tyle jego serce, myśli, intencje? Jesteś PEWIEN, że jest właśnie tak, jak ty oceniasz? Czynisz siebie sędzią kogoś. Wydajesz wyroki… tylko czy masz do tego prawo?

Wiesz co powiedział Pan do szemrzących na temat Mojżesza Miriam i Aarona? Powiedział tak: Mojżesz „Uznany jest za wiernego w całym moim domu. Twarzą w twarz mówię do niego - w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte. On też postać Pana ogląda. Czemu ośmielacie się przeciwko memu słudze, przeciwko Mojżeszowi, źle mówić?” Lb 12,7-8

Pan natychmiast staje w obronie tego, wobec kogo zostają wysunięte oskarżenia. A mówiąc źle o kimś ściągasz na siebie przekleństwo tego grzechu. Przeciwko sobie samemu zwracasz konsekwencje złych słów wymierzonych przeciw bliźniemu.

Wiesz co się stało z Miriam? „I zapalił się gniew Pana przeciw nim. Odszedł [Pan], a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, że była trędowata” Lb 12,9-10 Przypuszczam, że Aaron nie mniej cierpiał niż Miriam… widząc swoją siostrę w takim stanie z pewnością ból przeszył całą jego istotę, gdyż natychmiast zwrócił się do Mojżesza ze słowami: „Proszę, panie mój, nie karz nas za grzech, któregośmy się nierozważnie dopuścili i jesteśmy winni. Nie dopuść, by ona stała się jak martwy [płód], który na pół zgniły wychodzi z łona swej matki” Lb 12,11-12

Pan za grzech języka ukarał trądem… Wierzyć się nie chce… A jednak! Iluż z nas chodzi z trądem swojej duszy, bo zawsze na języku ma coś przeciw innym? Nawet jeżeli wydaje mu się to słuszne… w oczach Pana jest to złe. Zawsze szemranie przeciw komuś jest złe! I nawet jeżeli robisz to po cichu… w swojej głowie… Pan słyszy twoje myśli! Jeżeli są złe, odpowiesz za nie w dzień sądu.

Zadziwia mnie niezwykle postawa Mojżesza. Nie od parady Pismo Święte mówi, że „Mojżesz był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi” Lb 12,3. I ten niezwykle pokorny człowiek natychmiast prosi (błaga głośno) Pana o uzdrowienie Miriam z trądu. (por. Lb 12,13).

Jeżeli masz jeszcze jakieś wątpliwości w sprawie nieposkromionego języka i wypowiadania oceny i sądów wobec otaczających cię braci to posłuchaj co mówi Pan w Ewangelii: „Słuchajcie i rozumiejcie: Nie to, co wchodzi do ust, czyni człowieka nieczystym, ale co Z UST WYCHODZI, TO WŁAŚNIE GO CZYNI NIECZYSTYM” Mt 15,11

Pan stworzył nas ze wszystkim dobrymi uczuciami, możemy tyle dobra okazać innymi poprzez mówienie z miłością, bez oceniania i złych myśli. Obyśmy podczas spotkania z Panem nie usłyszeli: „panujesz wprawdzie nad swoim językiem, ale nie panujesz nad myślami swoimi” Oddaj do dyspozycji Panu swój język i cały swój umysł, abyś był wolny w Nim całkowicie.

Agnieszka Frydrych.

Rozważanie w oparciu o tekst: (Lb 12,1-13)

Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę. Rzeczywiście bowiem wziął za żonę Kuszytkę. Mówili: Czyż Pan mówił z samym tylko Mojżeszem? Czy nie mówił również z nami? A Pan to usłyszał. Mojżesz zaś był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi. I zwrócił się nagle Pan do Mojżesza, Aarona i Miriam: Przyjdźcie wszyscy troje do Namiotu Spotkania. I poszli wszyscy troje, a Pan zstąpił w słupie obłoku, zatrzymał się u wejścia do namiotu i zawołał na Aarona i Miriam. Gdy obydwoje podeszli, rzekł: Słuchajcie słów moich: Jeśli jest u was prorok, objawię mu się przez widzenia, w snach będę mówił do niego. Lecz nie tak jest ze sługą moim, Mojżeszem. Uznany jest za wiernego w całym moim domu. Twarzą w twarz mówię do niego - w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte. On też postać Pana ogląda. Czemu ośmielacie się przeciwko memu słudze, przeciwko Mojżeszowi, źle mówić? I zapalił się gniew Pana przeciw nim. Odszedł [Pan], a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, że była trędowata. Wtedy rzekł Aaron do Mojżesza: Proszę, panie mój, nie karz nas za grzech, któregośmy się nierozważnie dopuścili i jesteśmy winni. Nie dopuść, by ona stała się jak martwy [płód], który na pół zgniły wychodzi z łona swej matki. Wtedy Mojżesz błagał głośno Pana: O Boże, spraw, proszę, by znowu stała się zdrowa.