Winnica 6 września 2015 roku.

Zacznij słyszeć, mówić… i widzieć

Kazanie dla dzieci – 23 niedziela zwykła B

(Mk 7,31-37) Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. /Jezus/ przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę.

konspekt

Jezus w Ewangelii pomógł choremu człowiekowi.

Co mu było? Na co cierpiał? Nic nie słyszał i nie mógł mówić.

Jezus uzdrowił go. Jezus może wszystko.

***

Wiecie… znam kogoś kto też jest głuchy.

Mama mówi: „chodź na obiad”. On nie słyszy.

Mówi: „odrobiłeś lekcje?”. On nie słyszy.

Niczego nie słyszy.

A dodatkowo nic nie mówi. To znaczy czasem gada jak najęty, ale nigdy nie powie „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”. Niemowa.

A dodatkowo (więcej niż w Ewangelii) jest niewidomy. Potknie się o zabawkę, ale nie podniesie. Rozdepcze lalkę, ale nie podniesie.

Znam kogoś takiego.

Wiecie kto to jest?

To ty jesteś.

Ile razy nie słyszysz mamy i taty albo udajesz?

Ile razy zapominasz o „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”? Niemowa.

Ile razy nie widzisz tego, co powinieneś zrobić?

Czy nie jest tak? Często tak jest.

A skoro jesteśmy głusi, niemi i niewidomi, to my także potrzebujemy Bożego uzdrowienia.

Będziemy się teraz o to modlić, ale nie tylko dzieci, my wszyscy, bo wszyscy mamy te problemy.

Połóżmy ręce na uszach i powiedzmy: „Jezus, proszę Cię, uzdrów moje uszy.”

Połóżmy ręce na ustach i powiedzmy: „Jezus, proszę Cię, uzdrów moje usta.”

Połóżmy ręce na oczach i powiedzmy: „Jezus, proszę Cię, uzdrów moje oczy.”

A Pan Jezus niech uzdrowi nasze uszy, usta i oczy.

Byśmy słyszeli, nie tylko rodziców, ale przede wszystkim Słowo Boga.

Byśmy mówi, nie tylko proszę, dziękuje i przepraszam, ale także słowa modlitwy.

Byśmy widzieli tych, którzy potrzebują pomocy i tej pomocy im chętnie udzielali.

Amen.

ks. Zbigniew Paweł Maciejewski